किरण आशेचा ( कविता )

~ किरण आशेचा
.
दिवसभर दौडत आलेल्या शिलेदारांनी
अखेर इंद्राची वखार लुटली
आपल्या विजयाच्या रंगीबेरंगी पताका
आकाशाच्या मैदानात रोवल्या
सोने चांदी ; हिरे मोती ; रत्न माणकांच्या मोहरा
आकाशभर उधळल्या
चौखूर टापांची सिंदुरी रंगपंचमी
क्षितिजापार पसरली .
सांज आली , विश्वासाने अंधाराच्या बाहुपाशात
अलगद मिसळून गेली .
वितळणार्या चांदीच्या रसात
आपलं अस्तित्व विसरून
वाट बघत राहिली ;
प्रभातीच्या सुवर्ण किरणांची !
रातकिड्यांची कर्कश्य किरकिर
झाडांच्या निस्तब्ध भयाण सावल्या
निशब्द शांतीचा आक्रमक पहारा ;
सर्वांचं परिवर्तन होणार आहे ,
आनंदाच्या , उत्साह्भारीत ,आशेच्या किरणात
उद्याच्या , बाल रवीच्या आगमना नंतर !
.
सुरेखा मोंडकर